Zoetstofje van me
In Mediamatic kijken Dirk Vis en Willem Sjoerd van Vliet naar wat suiker ís. Ze eten knettersnoep. En bekijken de suikerlandschappen in Candy Lab. Ja, suiker is de heroïne van vandaag.
Als het om verliefde zoetigheid gaat, denken we al snel aan zoiets:
Put some sugar on it honey
Put some honey on it sugar
I like it sweet
And I want to eat
Dit is het refrein van een liedje van de Amerikaanse band Half Japanese, maar we hadden ook een van de ontelbare andere liedjes kunnen kiezen die over een sweetie, honey of sugar gaan. In Nederland gebruiken we nauwelijks koosnaampjes die aan zoetigheid refereren. Ja, brave kinderen worden in sinterklaasliedjes ‘zoet’ genoemd, maar je schaamt je voor je opa als hij daar nu mee aankomt.
In tegenstelling tot in de Angelsaksische landen is suiker hier geen equivalent van liefje. In de beste gevallen is suiker precies wat de liefde moet zijn. De smaak maakt je kinds, het stijgt naar je hoofd, je begint te stuiteren en bij overmatige inname geeft het je buikpijn.
In april schreef Rob Wijnberg in een artikel over slechte eetpatronen: ‘Suiker is zo'n beetje de heroïne onder de ingrediënten.’ Om vervolgens onderzoekcijfers van Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu te tonen waarin staat dat er naar schatting een miljoen Nederlanders diabetes hebben. Schokkende cijfers en op deze manier zullen we nooit een liefje ‘mijn suikertje’ gaan noemen, eerder ‘zoetstofje van me’.
Met deze cijfers in het achterhoofd kijken we naar wat suiker ís. In Candy Lab in Mediamatic kregen we om ons ‘lekker’ te maken ter voorbereiding van de expositie een zakje POP ROCKS. Knettersnoep. Er hoeft niet gekauwd te worden, de POP ROCKS en je speeksel doen zelf al het werk. Zodra het in je mond komt, knettert en bruist en zindert het. Datzelfde effect hebben de suikerlandschappen in Candy Lab. De gele, roze en groene kleuren van het landschap lijken uit een stickerboekje uit de jaren negentig te komen en spetteren op je netvlies. En onze bloedsuikerspiegel bleef bij het zien van dit alles mooi in balans.
Tegenwoordig vergelijkt een Wijnberg suiker met heroïne en niet meer andersom zoals in de jaren zestig gebeurde in liedjes als Sugarman van Rodriguez. Het tij is gekeerd, suiker is het gevaar. De sugars, honeys en sweeties zullen net zo omfloerst moeten worden benoemd in popliedjes zoals dat gebeurde in de drugsklassiekers Mary Jane, Purple Haze en Lucy in the Sky with Diamonds. In een schemerige achterkamer met een bedompte lucht laten we een suikerklontje op onze tong smelten, we pakken een gitaar en slaan de akkoorden aan voor onze eerste hit: Sticky Cocaine.
Geschreven voor degroene.nl naar aanleiding van de reeks exposities in Mediamatic over Lightness.